نگاهی به شعر معاصر ایران آوازهای نسل سرخ

معجزی بود شگفت / در کتاب برهوتی که شما / صفحه بندش بودید ناگهان مبحث گلها وا شد / و دهانهای شما رسوا شد / الغرض باد وزید
و ورقها برگشت / پس ازآن / انشارات شما بوی غلطنامه گرفت / اندکی شرم کنید تا به کی میخواهید / آب در هاون اندیشۀ خود نرم کنید؟
گل که در باغ شکفت گفتنی های معطر را گفت…