کتاب «تحلیل سبک و اصالت سبک اشعار امام خمینی»، تلاشی در جهت تبیین آثار و جنبه های شعری شخصیت امام خمینی(س) است.
در ابتدای کتاب ناشر ضمن اشاره به ابعاد گسترده شخصیت امام، از جمله ابعاد اخلاقی و فلسفی و عرفانی و فقهی ایشان، به جنبه عاطفی و شعری ایشان نیز اشاره نموده است.
در مقدمه این اثر آمده است: «نگارنده به دنبال آن بود تا با تحلیل و استناد‌های علمی و استشهاد به شواهد شعری، اصالت سبک شعر امام را مورد بررسی و کاوش قرار دهد. دیوان امام به ترتیب فراوانی ابیات شامل مجموعه‌های غزل، قصیده، مسمّط، ترجیع بند، قطعه و تعدادی ابیات پراکنده است و از آنجا که نوع ادبی غالب در این مجموعه‌ها غزل است در بررسی اصالت سبک اشعار امام فقط نوع ادبی غزل در نظر گرفته شده است».
نگارنده در فصل اول و تحت عنوان «امام و شعر فارسی» اشاره می‌کند: «شعر امام یکی از روشن‌ترین و مطمئن‌ترین مآخذ شناخت، جهان بینی و جامعه نگری ایشان است. امام اگر در سخنرانی‌ها، بیانیه‌ها و پیام‌هایشان، احیاناً محتاطانه برخورد کرده باشند یا در بعضی موارد ملاحظاتی کرده باشند، از شعر به عنوان دریچه‌ای صریح برای بیان حرف‌های دل خویش استفاده کرده‌اند. بنابراین شعر امام به نوعی گریز از غربت و تنهایی است به خلوت انس.
امام نخواسته است شعر بگوید؛ شعر امام از سرتفنّن نیست، از شاعری نیست، اگر از امام به شاعر تعبیر کنیم، نوعی تنزّل رتبه است برای آن بزرگوار، بنابراین باید سعی کنیم از تحمیل مضامین مسلکی و برداشت‌های فرقه‌ای و قشری بر اشعار امام خود‌داری کنیم.»
این کتاب شامل پنج فصل می‌باشد: فصل اول، زندگی‌نامه، آثار و جنبه‌های شعری شخصیت امام؛ فصل دوم، سبک و جنبه‌های موسیقایی که شامل(موسیقی بیرونی، کناری، میانی و معنوی)؛ فصل سوم، سبک و زیبایی، زیبایی اشعار امام در حوزه‌ی بیان(تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز)؛ فصل چهارم، سبک و مسائل زبانی؛ فصل پنجم که خود شامل شش گفتار می‌شود که عبارتند از: سبک و عرفان، سبک و مذهب، سبک و سیاست، سبک و اسطوره، سبک و اخلاق، سبک و فلسفه که اشعار امام از حیث این موضوعات همراه با شواهد شعری مورد بررسی و تأمل قرار گرفته است.