در طول تاریخ اسلام، عالمان بسیاری پیرامون قرآن کریم قلم زدهاند و به شرح و تفسیر و تبیین آیات الهی پرداختهاند.
امام خمینی(س) نیز از آن دسته از عالمان ربانی است که هم در ساحت اندیشه، قرآن محور بوده و هم در ساحت عمل متمسک به قرآن. تا آنجا که قرآن کریم در سراسر عمر وی انیس و مونس و محبوب و معشوق او بوده است.
ایشان در آثار متعددی از تألیفات خود از جمله در دو کتاب ارزشمند سرالصلوه و آداب الصلوه به تفسیر سوره شریفه حمد پرداخته و علاوه بر آن اشارات زیادی به این سوره و معارف و حقایق آن در اثنای سخنان خود نموده است.
امام خمینی در دو کتاب سرالصلوه و آداب الصلوه به مناسبت بحث و نیز در کتاب اربعین حدیث در شرح یکی از احادیث، به تفسیر سه سوره حمد، قدر و توحید همت گماشته است. البته مباحث تفسیری امام خمینی در دیگر آثار ایشان به صورت پراکنده یافت میشود، اما تفسیر این سه سوره را به صورت نظاممند و با زبان عرفانی و اخلاقی و حکمی در کتاب آداب الصلوه بحث کردهاند.